Het slapen in Rykon had verkeerd ingeschat. Zo verkeerd, dat ik me zelfs overslapen heb. Gehaast ben ik dan maar via de metro naar de haven van Hiroshima gereisd, om daar de boot te nemen naar het Myajima eiland. Het eiland is o.a. zeer gekend voor zijn oesterkwekerijen. Zoals er bij ons op de kermissen frietkramen en worstenbakkers staan, staan daar evenveel kraampjes met geroosterste oesters. Zo heb voor het eerst in mijn leven op mijn nuchtere maag 3 geroosterde oesters verorberd.
Uiteraard is de rode Tori die in het water staat hét
monument voor foto’s. Voor mij persoonlijk was de Daisho tempel het hoogtepunt. Neem die hoogte ook maar letterlijk, want als je deze tempel wenst te
bezoeken moet je er wel wat trappen voor over hebben. De Daisho tempel is een
heel tempelcomplex, hoe hoger de tempel
gebouwd is hoe mooier deze wordt.
De avond sluit ik af met een restaurantbezoek. Uit eten is helemaal niet zo duur als ik dacht. De concurrentie is ook hier moordend. Overal hangen kaarten met foto' s, het enige dat ik kan lezen zijn de cijfers in yen. Zoals gewoonlijk laat ik me verrassen met het menu van de dag. Algauw geraak ik aan de praat met een koppeltje dat een beetje Engelse praat. Als antwoord op hun vraag wat ik in Hiroshima kom zoeken , antwoord ik de geschiedenis van de atoombom. Vreemd, maar de Japanners weten er zelf niet veel over. Ze weten alles over de Berlijnse muur en de val ervan, maar van de atoombom weten ze weinig af. Het is precies alsof hun voorouders dit willen verdringen uit hun geheugen. Pas de laatste 10 jaar, sinds er zoveel "toeristen" op afkomen wordt het in het lesprogramma opgenomen. Aldus het verhaal van de toevallige ontmoeting. Het werd een heel gezellige avond. Toen we afscheid namen kreeg ik te horen dat mijn maaltijd door hen betaald werd. Dit zonder enige uitwisseling van namen of adressen .
 |
| tafelgenoten |
Morgen vertrek ik naar Kyoto.
zalig om dit alles te lezen. Zo reis ik een beetje mee !
BeantwoordenVerwijderen